Ik behaalde mijn doctoraat in de Toegepaste Biologische Wetenschappen - Milieutechnologie op 22 juni 2016. In mijn onderzoek ontwikkelde ik hybride behandelingsprocessen om industriële waterzuivering en ontzoutingsprocessen efficiënter en duurzamer te maken.

​

Contacteer me gerust als je hierover alle details wil weten, maar een korte samenvatting vind je hieronder.

​

Energie-neutrale zeewaterontzouting: mogelijk zonder perpetuüm mobile

 

Voor elke liter water op aarde zijn slechts twee druppels drinkbaar, de rest is bevroren of gewoonweg zout. Door de toenemende wereldbevolking zal hierdoor binnen tien jaar 1 mens op 3 te kampen krijgen met een levensbedreigend watertekort. Hoewel zout water in je glas niet direct aanlokkelijk klinkt, zijn oceanen en zeeën wel een mogelijke bron voor het drinkwater van de toekomst. In het Midden-Oosten wordt zeewater al decennia lang ontzout. Hiervoor worden membranen, hoogtechnologische filters, gebruikt die alleen water doorlaten en al het zout tegenhouden. Probleem hierbij is dat die ontzouting heel veel energie kost; om 1000 liter drinkbaar water uit zeewater te maken is evenveel energie nodig als de gemiddelde Belg per dag verbruikt!

​

Met een nieuwe technologie kan die energievraag echter gedrukt worden. Er bestaat namelijk een technologie, omgekeerde elektrodialyse genaamd, die energie kan opwekken uit zeewater door middel van membranen die alleen zout doorlaten. Door het zeewater eerst deze technologie te laten passeren en daarna pas om te zetten in drinkwater, kunnen we het ontzoutingsproces veel energiezuiniger en potentieel zelfs energieneutraal maken.

​

Industriële waterproductie: hoe overwinnen we hardheid?

​

Dezelfde membranen die gebruikt worden voor de ontzouting van zeewater, worden ook gebruikt voor de productie van extreem zuiver water in de industrie. Dit water bevat zo goed als geen zouten of andere componenten meer, nog veel minder dan drinkwater, en is zo geschikt voor bijvoorbeeld de productie van stoom. Het probleem is daarbij wel dat bedrijven voor de productie van dit water vaak water gebruiken dat hard water is. Net zoals hard water in ons huis witte plekken kan veroorzaken op onze kranen of douchewanden, kan hetzelfde gebeuren op de membranen. Daardoor raken die membranen verstopt en kunnen ze hun werk niet meer naar behoren uitvoeren. Om dat te vermijden, houden bedrijven de efficiëntie van de filtratie laag.

​

We kunnen ook dit proces echter combineren met een andere technologie, om de efficiëntie van de filtratie te verhogen. In dit geval kunnen we het water op voorhand ontharden, typisch met een ionenwisselaar zoals die ook in huis geïnstalleerd kunnen worden. Die ionenwisselaar heeft echter zout nodig, om te regenereren. In mijn onderzoek heb ik aangetoond dat het concentraat van het filtratieproces, met andere woorden het water dat achterblijft en alle zouten bevat die het membraan heeft tegengehouden, gebruikt kan worden voor die regeneratie. Dankzij dit hybride proces kan niet alleen de efficiëntie van de filtratie verhoogd worden, maar dat ook zonder toevoeging van zouten.

​